Aldrei séð til sólar í Víkinni

Strákarnir okkar sáu aldrei til sólar í Víkinni á föstudagskvöld, þegar þeir mættu heimamönnum í Víkingi – og 3-0 tap var niðurstaðan í frekar bragðdaufum leik.

Lið okkar var nokkuð breytt frá sigurleiknum gegn KS þar sem meiðslahrina virðist hafa gert við sig innan hópsins. Hinn ungi framherji, og markahæsti leikmaður deildarinnar, Hilmar E. var fjarri góðu gamni og það sama var uppi á teningnum með fyrirliðann Daníel Einars og Jöra krókódíl markmann. Þá eru þeir Óli Jón og Arnar Steinn enn meiddir. Hinn 17 ára gamli Úlfar Pálsson var í fyrsta skipti í hóp en byrjunarliðið var annars skipað eftirtöldum leikmönnum:

Amir

Pétur – Svavar – Davíð Ellerts (c) – Geoff

Hilmar Geir – Hilmar Trausti – Kristján Ómar – Betim (Þorvaldur ´45)

Rodney

Ómar Karl

Okkar menn lögðust strax í skotgrafir í byrjun leiks og léku mjög aftarlega allan fyrri hálfleik. Það kom þó ekki í veg fyrir að Víkingar skoruðu tvö fyrir hléið. Boltinn gekk illa manna á milli og við náðum allt of sjaldan að aflétta pressu Víkingsmanna til að geta stillt upp að nýju. Víkingar léku engan glimrandi leik en uppskáru þó tvö mörk. Þorvaldur leysti Betim af hólmi í hálfleik og leikur Haukaliðsins lifnaði aðeins við í seinni hálfleik. Aldrei náðum við þó að ógna marki Víkinga að neinu ráði fyrr en undir blálokin en áður en að því kom laumuðu Víkingar inn 3. markinu um miðjan seinni hálfleik og gerðu um leið út um leikinn.

Fátt stóð upp úr í leik okkar manna í dag en þeir eiga þó hrós skilið fyrir ágæta baráttu allan leikinn. Hlutirnir gengu bara ekki upp í þetta skiptið – á erfiðum útivelli í Fossvoginum. Það eftirminnilegasta frá þessum leik var líklega Víkingslagið sem hljómaði ótt og títt í stúkunni og því miður líka í kollinum á leiðinni heim.

Næsti leikur er á mánudag þar sem við mætum úrvalsdeildarliði Vals í 16-liða úrslitum bikarkeppninnar. Hver veit nema okkar menn sýni sitt rétta andlit þá – og velgi mönnum Willums undir uggum.

Allir á völlinn, áfram Haukar!